Nu je naar den vreemde gaat
Τώρα που πας στη ξενιτειά
πουλί θα γίνω του νοτιά
γρήγορα να σ’ ανταμώσω.
Για να σου φέρω τον σταυρό
που μου παράγγειλες να βρω
δαχτυλίδι να σου δώσω.
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου `ρθεις πάλι
σαν μικρό χαρούμενο πουλί.
Χρυσή μου αγάπη έχε γεια
να `ναι μαζί σου η Παναγιά
κι όταν `ρθει το περιστέρι.
Θα χω κρεμάσει φυλαχτό
στο παραθύρι τ’ ανοιχτό
την καρδιά μου σαν αστέρι.
Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο
ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω.
Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου ρθεις πάλι
σαν μικρό χαρούμενο πουλί.
Nu je naar den vreemde gaat
word ik een vogel van het Zuiden
om je snel te ontmoeten,
om je het kruis te brengen
dat je me vroeg te vinden,
om je een ring te geven.
Je was een cipres in mijn tuin, liefste
wie kan me nu de kus geven die ik verwacht
Op de prachtige kust wacht ik tot je terugkomt
als een gelukkig vogeltje.
Vaarwel mijn gouden liefde
dat Onze Lieve Vrouw bij jou mag zijn
en de duif wanneer die komt.
'k Heb je een talisman omgehangen
langs het open raam
mijn hart als een ster.
Je was een cipres in mijn tuin, liefste
wie kan me nu de kus geven die ik verwacht
Op de prachtige kust wacht ik tot je terugkomt
als een gelukkig vogeltje.
renehaentjens © 05.09.2014