Que dire, que taire
Ξένε τι ζητάς εδώ
κι ορφανός γυρίζεις
στάσου λίγο να σε δω
κι ας μη με γνωρίζεις
Στάσου λίγο να μου πεις
για τους δρόμους της ντροπής
της ντροπής της απονιάς
ποιος το θύμα ποιος φονιάς
Έρχομ’ από μακριά
φορτωμένος χιόνια
σε πατρίδα μητριά
και σε μαύρα χρόνια
Τι να πω τι να μην πω
μια καρδιά είμαι και χτυπώ
και σε άδειες αγκαλιές
χτίζω σπίτια και φωλιές
Στάσου λίγο να μου πεις
για τους δρόμους της ντροπής
τι να πω τι να μην πω
μια καρδιά είμαι και χτυπώ
Etranger, que cherches-tu ici,
à errer, orphelin ?
Arrête-toi un instant pour que je te voie
même si tu ne me connais pas.
Arrête-toi un instant pour me dire
les chemins de la honte,
de la honte et de l'indifférence :
qui est victime, qui est meurtrier ?
Je viens de loin,
alourdi par la neige,
vers une patrie marâtre
et au sortir d'années noires.
Que dire, que taire ?
Je suis un cœur, et je bats.
Dans des étreintes vides,
je construis des maisons et des nids.
Arrête-toi un instant, pour me parler
des chemins de la honte,
Que dire, que taire ?
Je suis un cœur, et je bats.
Annette © 15.08.2006