Ti ho amato molto
Παράπονο στα μάτια μου κι απόψε η μοναξιά
παράπονο που ξέρω πως δε θα με θυμάσαι πια
κι αν πονάω δε σε νοιάζει
Κι απόψε οι αναμνήσεις πήραν σώμα και ψυχή
κι είναι απέναντί μου και με ρωτούν γιατί
τόση αγάπη έκανες δάκρυ
Σ’ αγάπησα πολύ πιο πάνω κι από μένα
συγγνώμη αν εσύ δεν το κατάλαβες στιγμή
τα όνειρά μου μάζεψα σαν φύλλα σκορπισμένα
τι κρίμα που μου γκρέμισες όσα είχα φανταστεί
Ξαφνικά Θεέ μου πόση ερημιά
άδικο για μια καρδιά που για σένανε χτυπά
ίσως φταιω εγώ που για σένα ακόμα ζω
Μέσα μου αιμορραγώ που δεν είσαι εδώ
κι όσο με ξεχνάς με πονάς
Tristezza nei miei occhi e questa sera la solitudine
tristezza perche' so che non ti ricordi piu' di me
e se soffro non ti importa
e questa sera i ricordi han preso corpo e anima
mi stanno davanti e mi chiedono perche'
di un tale amore hai fatto lacrime.
Ti ho amato molto di piu' di quanto ami me stesso
mi spiace che tu non l'abbia capito per un momento
ho raccolto i miei sogni come foglie sparse
che peccato che tu abbia demolito tutto quello che avevo immaginato
All'improvviso, Dio mio, quanta solitudine
un'ingiustizia per un cuore che batte per te
forse e' colpa mia che per te ancora vivo
dentro di me sanguino perche' non sei qui
e piu' mi dimentichi piu' mi fai soffrire
roberto patritti, roberto patritti © 15.08.2006