Bin Sessizlik
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ
Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές
Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
Akşam gezmelerimizde,
Şehrin gürültüsü içinde
Yabancıların karışan sesleri,
Havada oraya buraya dağılıyor.
Ellerimi tutuyorsun, ben seni tutuyorum.
Bir an için bana bakıyorsun.
Büyük düşümüzü
Sana bir öpücükle anlatıyorum.
Ve sonrasında fazla konuşmuyoruz.
Çünkü düşler, sessizlikte yaşar.
Geçenlere bakarken,
Bin sessizliğim olsa da, dinlesen.
Akşam gezmelerimizde,
Kalbin yollarında,
Gece nasıl da renkli
Gölgeler nasıl da parlıyor.
Sana söylemeyecek söz bulamıyorum,
Çünkü her şeyin sesi (dili) var.
Büyük düşümüzü
Sana bir öpücükle anlatıyorum.
Ve sonrasında fazla konuşmuyoruz.
Çünkü düşler, sessizlikte yaşar.
Geçenlere bakarken,
Bin sessizliğim olsa da, dinlesen.
stambouliote © 19.04.2016