Giro come un emarginato
Σαν απόκληρος γυρίζω
στην κακούργα ξενιτιά
Περιπλανώμενος δυστυχισμένος
Μακριά απ’ της μάνας μου την αγκαλιά
Κλαίνε τα πουλιά για αέρα
Και τα δέντρα για νερό
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
Που έχω χρόνια για να σε ειδώ
Πάρε χάρε την ψυχή μου
Ησυχία για να βρω
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
Μες τη ζωή μου να μη χαρώ
Giro come un emarginato
in terra straniera avversa
sperduto senza fortuna
lontano dagli abbracci della mia mamma
Piangono gli uccelli per il vento
e gli alberi per la pioggia
piango anch'io mammina mia per te
che non ti vedo da anni
Prendi morte la mia anima
che possa trovare tranquillita'
visto che un destino nero ha voluto
che nella mia vita non sia morto
roberto patritti, roberto patritti © 25.08.2006