Nebel
Έπεσε το πούσι αποβραδίς
το καραβοφάναρο χαμένο
κι έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις
Κάτασπρα φοράς κι έχεις βραχεί
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου
Κάτου στα νερά του Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή
Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία, θα ζαλιστείς.
Βλαστημά ο λοστρόμος τον καιρό
είν’ αλάργα τόσο η Τοκοπίλλα
Από να φοβάμαι και να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπίλλα.
Φύγε! Εσέ σου πρέπει στέρεα γη
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ’ είδες
έχω απ’ τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια πέρ’ απ’ τις Εβρίδες
Gegen Abend kam Nebel auf,
der das Licht des Schiffes schluckte
und du bist unerwartet eingetroffen
du sollst mich beim Steuermann sehen
Du warst ganz in weiß und nass
ich flechte deine salzig riechenden Haare
unten in den Gewässern von Port Pegasus (1)
regnet es immer in dieser Saison
Uns lauert der Heizer auf,
seine beiden Beine in Ketten.
Blicke im Sturm nie auf die Antennen,
dir wird schwindlig.
Der Bootsmann verflucht die Zeit,
es ist so viel Meer bis Tocopilla (2)
Also soll ich mich fürchten und ein besseres
Periskop und Torpedo erwarten.
Geh weg! Du brauchst festes Land.
Gekommen, mich zu sehen, du hast mich aber nicht gesehen
Mitternacht bin ich ertrunken
1000 Meilen jenseits der Hebriden
lipsia © 19.04.2016