Ik vertel over jou
Μιλώ με τα ψηλά τ’ απάτητα βουνά
και τους μιλώ για σένα
πως έχεις ομορφιά και φρύδια τοξωτά
σαν πέτρινα γεφύρια
Και μ’ απάντησαν:
Τα γεφύρια χορταριάζουν.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς
Μιλώ με τ’ ουρανού τα μαύρα σύννεφα
και τους μιλώ για σένα
πως όταν περπατάς, γλυκά όπου πατάς
η στέρφα γη ανθίζει
Και μ’ απάντησαν:
Η γη ανθίζει εκεί που θέλει.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.
Μιλώ με τις πηγές που ζούνε μοναχές
και τους μιλώ για σένα
πως όταν με κοιτάς, σαν λες πως μ’ αγαπάς
αγγέλοι φτερουγίζουν
Και μ’ απάντησαν:
Είναι χάρτινοι οι αγγέλοι.
άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς.
Ik praat met de hoge onbetreden bergen
en vertel hen over jou,
dat je mooi bent, met gebogen wenkbrauwen,
zoals stenen bruggen.
Maar ze antwoordden me:
Op die bruggen groeit onkruid.
Arme ziel laat je niet voor de gek houden!
Ik praat met de donkere wolken in de hemel
en vertel hen over jou,
dat als je wandelt, waar ook je zachtjes stapt,
de barre aarde bloesemt.
Maar ze antwoordden me:
De aarde bloesemt waar ze wil.
Arme ziel laat je niet voor de gek houden!
Ik praat met de afgelegen bronnen
en vertel hen over jou,
dat als je naar me kijkt en zegt dat je van me houdt
de engelen klapwieken.
Maar ze antwoordden me:
Die engelen zijn van papier.
Arme ziel laat je niet voor de gek houden!
renehaentjens © 19.04.2016