It was a dream
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα τίποτα πια δε θα `ναι όπως πρώτα Ξημέρωσε πάλι Ξυπνάω στο φως, τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός, χαμένος για λίγο Ξημέρωσε πάλι Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο, μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο Μην ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ’ όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει Θα `μαι κοντά σου Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου, εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς την ψυχή μου με τα φτερά σου Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις, ανοίγω τα μάτια κι αμέσως πεθαίνεις Μην ξημερώνεις ουρανέ Άδεια η ψυχή μου, το δωμάτιο άδειο κι από τo όνειρό μου ακούω καθάριο το λυγμό σου να λέει όνειρο ήτανε, όνειρο ήτανε		The sky turns on its lights Henceforth nothing will be the same… Dawn has come again I wake into the light, I open my eyes A little dead for a while, a little lost for a while… Dawn has come again And you are lost, together with my slumber Together with the dream’s colourful swan… Don’t dawn, O Sky! My soul is empty; my room – empty And out of my dream I clearly hear Its sobbing… saying it was a dream, it was a dream You will come again as soon as night falls And again my dream will rescue the truth… And I will be at your side Only there I see you, my dear one There you come close and touch my soul With your feathers But in the morning you drift away, you leave I open my eyes and immediately you die… Don’t dawn, O Sky! My soul is empty; my room – empty And out of my dream I clearly hear Your sobbing… saying it was a dream, it was a dream
georgiajw © 19.04.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info