Dezember 1903
Kι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω
αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου,
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου
τις λέξεις και τις φράσεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
σ’ όποιο θέμα κι άν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω
Obwohl ich über meine Liebe nicht sprechen kann
obwohl ich nicht über deine Haare, deine Lippen, deine Augen rede
aber dein Gesicht, das ich im Kopf behalte,
der Klang deine Stimme, den ich im Ohr behalte,
Septembertage, die in meinen Träumen aufsteigen
die meine Worte und Sätze erzeugen und sie einfärben
egal, welches Thema ich streife, egal, welche Idee ich äußere
lipsia © 28.04.2016