Kiedy śpiewam
Με κλειστά τα μάτια πάντα τραγουδάω
γιατί στην καρδιά μου ο Ζέφυρος φυσά.
Έλα σκόρπισέ με Ζέφυρε σαν στάχτη
σ’ ολονών τα βάθη τα επτασφράγιστα.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Κάθισε κοντά μου Θάμυρι να πούμε
τη χαρά του κόσμου, το παράπονο.
Κάθε μέρα χάνω, χάνω το όνειρό μου
και το ξαναβρίσκω όταν τραγουδώ.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Τα τραγούδια παίρνουν κάτι απ’ την ψυχή μας
και το μεταφέρουν στο στερέωμα
όπου αναβοσβήνει σαν θλιμμένο πάλσαρ
και το δρόμο δείχνει για τους ναυαγούς.
Αχ ζωή μάγισσα
να σε μάθω άργησα...
Oczy mam zamknięte zawsze kiedy śpiewam
Serce me przenika Zefir nutą swą
Rozwiej mnie, Zefirze, niczym garść popiołu
Wszechobejmująca niech mnie zamknie toń
Czarodziejskie życie me
Późno zbyt poznałam cię...
Dumny Thamyrisie usiądź by omówić
Ze mną tego świata skargę oraz śmiech
Dnia każdego tracę - tracę swe marzenie
Ale kiedy śpiewam odzyskuję je
Czarodziejskie życie me
Późno zbyt poznałam cię...
Pieśni zabierają cząstkę ludzkiej duszy
Potem ją przenoszą na firmament gwiazd
Będzie tam błyskotać niczym łzawy pulsar
I rozbitkom z nieba wciąż wyznaczać szlak
Czarodziejskie życie me
Późno zbyt poznałam cię...
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 02.05.2016