The boys of Piraeus
Aπ’ το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά
Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με `χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ’ αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά
Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ
Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά
και μια χά , και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω...
Through my window, I am sending
one, two, three and four kisses
that reach in the port
one, two, three and four birds
Oh, if only I had one, two
and three and four boys
that when they would grow up,
they would become fine men for the sake of Piraeus
However I try, I cannot find another port
to drive me crazy, like Piraeus does
That when it gets dark, it is full of songs
and changes the sounds of the strings, it is flooded by boys
As soon as I cross my threshold
there is no one I do not love
and when I sleep in the night, I know that-
I know that- I know that I will dream of him
Ι wear gemstones on my neck and one-
and one- and one bead as a charm
because throughout the nights, I expect
to find someone stranger
However I try, I cannot find another port
to drive me crazy, like Piraeus does
That when it gets dark, it is full of songs
and changes the sounds of the strings, it is flooded by boys
Κατερίνα1996 © 02.05.2016