The God Himself
Πάνω σου η γη ξυπνάει,
ήλιος μπαίνει από παντού.
Κάθομαι και σε κοιτάζω, μη με φοβάσαι.
Είσαι ακόμα από τον ύπνο,
τ’όνειρο έχει εξατμιστεί.
Μάρτιο θυμίζεις πώς να σε προβλέψω;
Ένα απ’όλα τα βιβλία
που έχω μέσα μου βαθιά
του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν.
Τίποτα δεν έχει μείνει
κι όμως όλα είναι εδώ.
Άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου.
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.
Άφωνη η ζωή ρωτάει
τόση ομορφιά από πού;
Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει:
Μόνο η αγάπη ξέρει τώρα έμαθα κι εγώ
πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου.
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.
Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως.
Τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά.
Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.
Earth wakes upon you
Sun comes from everywhere
I am sitting and starring at you
Don't fear of me
You are still from the sleep
The dream has evaporate
You seem like March how can I forsee you?
One from all the books
Which I have deep inside of me
Love's black moons are lightening it
There's nothing left
But still everything is here
Let me touch your hair
The God Himself if I had infont of me
I am telling you I preffer to hell with you
Life asks speechless
From where so much beauty?
Sky rains rubies and answer:
Only Love knows now I know too
How much need I have from your hug
The God Himself if I had infont of me
I am telling you I preffer to hell with you
Nothing else but from you to light
Nothing else that will kill's me softly...
Cons_, Κωνσταντίνος © 25.08.2006