An des Flusses Seit' schweigt der Kanone Knall

Στην ποταμιά
σωπαίνει το κανόνι
στην ερημιά
φτεροκοπάει ένα αηδόνι

Πετούν τα παλιομάχαιρα με χαρές και πάνε
πετούν τα παλιομάχαιρα,
οι γειτονιές αχολογάνε

Γελά ο Θεός
στο φως τ’ αποσπερίτη
χαμογελά
στο δρόμο για το σπίτι


An des Flusses Seit'
schweigt der Kanone Knall
in der Einsamkeit
flattert eine Nachtigall

Freudig werfen sie ihre alten Waffen weg und gehen
sie werfen die alten Waffen weg
und die Gassen dröhnen

Und Gott lacht
in des Abendsternes Schein
er lächelt
auf dem Weg nach daheim

Balinger © 03.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info