Anna
Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
Πόσοι γι’ αγάπη δε μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
πόσοι δε λένε "σ’ αγαπώ" και το ξεχνάνε μόλις φέξει.
Άννα, ποτέ δε θα σ’ την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.
Anna no es la lluvia que se acuchilló la mirada,
Es que eres sola aunque negarlo es una mentira.
Lo sé, lo sé que las lágrimas calientes cuando lo veo en los ojos ajenos
Anna, por qué te esconda, yo estoy solo como tú.
Ven y no te avergüenzas
Pero por favor, sólo:
Di lo que quieras, pero no lo digas
Como si me ames.
Anna, la gente se duele y tiene miedo a la oscuridad.
Cuántos de amor no hablan para pasar una noche,
Cuántos no decir "Te amo" y lo olvidarse sólo en el amanecer.
Anna nunca decirte , si no me siente esa palabra.
legohelp © 03.05.2016