Mares
Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες: Θα σ’ αγαπώ με τα καλοκαίρια με τρικυμίες και με βροχές με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια θα ονειρεύεσαι ό,τι θες Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω Τα καλοκαίρια πες μου πώς μπορώ μονάχη* μου να ζήσω Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω, θα βγω να σε ζητήσω *Μητροπάνος: μονάχος Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες: Θα σ’ αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις σαν αμαρτία και σαν γιορτή Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις όσα** με λόγια δε σου `χω πει **Μητροπάνος: ό,τι		Mares, dentro de tus ojos mares y me llevaste en un viaje, como un barco y dijiste: Te amaré con los veranos, con tormentas y con lluvias, con mis dos manos como almohada, soñarás todo lo que quieras. Un vaso de muerte beberé esta noche para emborracharme; En los veranos, dime cómo podré vivir yo sola* Un vaso de muerte beberé esta noche para emborracharme; a un camino nunca antes pisado saldré, saldré a buscarte *Mitropanos: yo solo Mares, dentro de tus ojos mares y me llevaste en un viaje, como un barco y dijiste: Te amaré, no te me nubles, como un pecado, como una fiesta Mira en mis ojos y lee las cosas que** con palabras no te he dicho. **Mitropanos: lo que
ισπανοφιλέλληνας © 03.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info