Verfluchtes Meer
Ανάθεμα σε θάλασσα
που κάνεις ώρες ώρες
να κλαίνε χήρες κι ορφανά
και μάνες μαυροφόρες
Στο Τούνεζι, στη Μπαρμπαριά,
μας έπιασε κακοκαιριά
Αναθεμά σε θάλασσα
κανένα δεν αφήνεις
λεβέντες παίρνεις διαλεχτούς
και πίσω δεν τους δίνεις
Στα αγριεμένα κύματα
στη μαύρη αγκαλιά σου
του κόσμου πήρες
τα παιδιά και τα `κανες δικά σου
Verfluchtes Meer du
wie bist du nur manchmal drauf
dass wegen dir Witwen, Waisen
und Mütter trauern
In Tunis, dem barbarischen Land
hat uns das Unwetter erwischt
Verfluchtes Meer du
du lässt einfach keinen zurück
junge Männer nimmst du mit
und gibst sie nicht mehr her
Auf den wilden Wellen
in deinen schwarzen armen
hast du die Kinder der Welt genommen
und hast sie deine eigenen gemacht
Rebetair94, Michael Metaxas © 03.05.2016