Lähden äläkä odota
Φεύγω και μη με περιμένεις
σου είπα ξαφνικά ένα βράδυ
πήρα το δάκρυ σου μαζί μου
και χάθηκα μες το σκοτάδι
Δεν είχα μάτια μου άλλο δρόμο
θηλιά ήμουν στο λαιμό σου
όλοι μου οι όρκοι πατημένοι
κι εσύ με το χαμόγελο σου
Πέρασαν δύσκολα τα χρόνια
διασπορά και βιοπάλη
και με τις πρώτες τις ρυτίδες
είπα κοντά σου νάρθω πάλι
Έφτασα μέχρι τα σκαλιά σου
μου φώναζε η καρδιά προχώρα
μα το μυαλό μου απαντούσε
πως είναι περασμένη η ώρα
Άσε με τώρα να κοιτάζω
το φωτεινό παράθυρο σου
ποιος τη ζωή σου να ζεσταίνει
ποιος χαίρεται τον ουρανό σου
Άσε με μια στιγμή μονάχα
και μη μου δίνεις σημασία
θα κλέψω λίγο απ’ το φως σου
και θα χαθώ στην πολιτεία
Lähden äläkä mua odota
sulle sanoin äkkiä eräänä iltana
otin kyyneleesi mukaani
ja katosin pimeyteen
Ei ollut rakkaani toista tietä
silmukka olin kaulassasi
kaikki valani petettyinä
ja sinä hymyinesi
Menivät vaikeasti vuodet
maanpaossa ja puutteessa
ja kera ensi ryppyjen
sanoin luoksesi tulevani taas
Tulin portaidesi luo
mulle huusi sydän jatka eteenpäin
mutta mieleni mulle vastasi
että mennyt on hetki
Anna nyt katsella
valoisaa ikkunaasi
kuka elämääsi lämmittää
kuka tervehtii taivastasi
Anna mun hetken vain olla
äläkä muhun kiinnitä huomiota
varastan vähän valostasi
ja katoan ihmisten sekaan
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 03.05.2016