Yaban ellerden (Üsküdar'a giderken)
Aπό ξένο τόπο κι απ’ αλαργινό
ήρθ’ ένα κορίτσι, φως μου, δώδεκα χρονώ
Ούτε στην πόρτα βγαίνει ούτε στο στενό
ούτε στο παραθύρι φως μου, δυο λόγια να της πω
Έχει μαύρα μάτια και σγουρά μαλλιά
και στο μάγουλό του, φως μου, έχει μιαν ελιά
Δε μου τη δανείζεις δε μου την πουλάς
την ελίτσα που `χεις, φως μου, και με τυραννάς
Δε σου τη δανείζω, δε σου την πουλώ
μόν’ να τη χαρίσω θέλω σε κείνον π’ αγαπώ
Yaban ve uzak ellerden,
Bir kız gelmiş, ışığım, oniki yaşında
Kapıdan sokağa adımını atmaz
Ne de pencereye (çıkar) ışığım, ki iki söz söyleyeyim
Kara gözleri var kıvırcık saçları
Ve yanağında, ışığımın, bir beni var
Bana ödünç vermezsin, bana satmazsın
O beni, ışığım, ve bana işkence edersin
Sana ödünç vermem, sana satmam
Onu yalnızca sevdiğime vermek isterim
stambouliote © 03.05.2016