Tiedän ettet enää mua rakasta
Έρημοι δρόμοι γερμένοι ώμοι
και σπίτια ξένα σαν φυλακές
πριν από λίγο μου `πες να φύγω
και γίναν στάχτη οι Κυριακές
και περπατώ κι ούτε ένα χέρι να πιαστώ
Το ξέρω πια δε μ’ αγαπάς
μα πιο πολύ με νοιάζει
χωρίς αγάπη που θα πας
στη μπόρα και στ’ αγιάζι
Έρημοι δρόμοι χωρίς συγγνώμη
για μια γυναίκα μεσ’ τη νυχτιά
πριν από λίγο μου `πες να φύγω
σε μια σου λέξη τόση φωτιά
και περπατώ κι ούτε ψυχή να τυλιχτώ.
Autioita katuja vanhenneita hartioita
ja taloja vieraita kuin vankilat
hetki sitten mun käskit lähteä
ja muuttuivat tuhkaksi sunnuntait
ja kävelen ilman ainoaa kättä johon tarttua
Tiedän ettet enää mua rakasta
mutta enemmän mua häiritsee
ilman rakkautta mihin menet
myrskyyn ja rauhaan
Autioita katuja ilman anteeksipyyntöä
naiselle yössä
hetki sitten mun käskit lähteä
yhdessä sanassasi niin paljon tulta
ja kävelen eikä sieluakaan kietoutuakseni.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 03.05.2016