Three Rubaiyat
Σήκω και δώσε μου κρασί τα λόγια είναι χαμένα
απόψε το χειλάκι σου θα `ναι το παν για μένα
κι όσο για τα ταξίματα και για τα κρίματά μου
τα βλέπω σαν τα κατσαρά μαλλιά σου μπερδεμένα
Για `κείνα που δεν έκανα και που `χω καμωμένα
αν έχω τη ζωή σωστά είτε στραβά παρμένα
αυτό θα `ν’ το μαράζι μου κρασί λοιπόν, ποιος ξέρει
μη βγαίνει τούτ’ η αναπνοή στερνή φορά από μένα
Όταν θελήσει η μοίρα μου τον κόσμο αυτό ν’ αφήσω
και κάθ’ ελπίδα για ζωή απ’ την καρδιά μου σβήσω
μια κούπα από τη στάχτη μου να φτιάξετε συντρόφοι
σαν θα γεμίζει με κρασί μπορεί να ξαναζήσω
Rise and give me some wine, the words have been lost
tonight your little lip will be everything to me
and as for my vows and my misadventures
I see them like your curly hair mixed up
For those things that I did not do, and those that I have done
if I have taken life in the right or wrong direction
that will be my sorrow; wine, therefore, who knows
that this breath might not issue forth from me for the last time
When my fate wishes that I should leave this world
and every wish for life I erase from my heart
make, my friends, from my ashes a cup
so that when it fills with wine I may live again
Love Song for Greece, Eva Johanos © 09.05.2016