Ea, partamos
Άντε και φύγαμε σ’ άγνωστα μέρη,
κανείς μας δεν ξέρει πού πάμε, παιδιά·
ποτέ δε ρωτάμε πού βγαίνει ο ήλιος,
ποτέ δε ρωτάμε ποιο δρόμο τραβά.
Άντε και φύγαμε σ’ άγνωστα μέρη,
άντε και φύγαμε, πάμε παιδιά.
Κάθε ξημέρωμα που ξεκινάμε
το αγαπάμε και μας αγαπά·
δεν μας τρομάζουνε τ’ ανεμοβρόχια,
μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτά.
Άντε και φύγαμε ...
Ένας στην πρύμνη, άλλος στην πλώρη
και το καράβι μας πάει μπροστά·
δεν έχει ναύτες και καπετάνιο
και δε γυρεύει να πιάσει στεριά.
Άντε και φύγαμε ...
Κι όταν η νύχτα τα δίχτυα απλώνει
όλη η παρέα μας μια αγκαλιά·
δεν έχουμε όνειρα, λύπες κι ελπίδες,
ζούμε, υπάρχουμε σαν τα πουλιά.
Άντε και φύγαμε ...
Ea, partamoss a lugares desconocidos
ninguno de nosotros sabe a dónde vamos, chicos.
Nunca preguntamos por dónde sale el sol,
nunca preguntamos qué camino toma.
Ea, partamos a lugares desconocidos
ea partamos, vamos chicos.
Cada mañana al levantarnos
lo amamos y nos ama.
No nos asustan las ventiscas ni la lluvia,
también están en el programa.
Ea, partamos...
Uno en la proa y otro en la popa,
y nuestro barco avanza.
No tiene tripulantes ni capitán
y no viaja para tomar tierra.
Ea, marchemos
Y cuando la noche extiende sus redes
toda nuestra banda es un abrazo.
No tenemos sueños, penas ni esperanzas.
Vivimos, somos, como los pájaros
Ea marchémomos
icopela © 29.08.2006