Heleni, the grass widow
Η Ελένη η ζωντοχήρα βρε τι έχει η κακομοίρα
ένα γέρο άντρα έχει κι η καημένη δεν αντέχει
κάθε μέρα αναστενάζει απ’ το στόμα φλόγες βγάζει
νέα είναι δεν ταιριάζει και μετά με αγκαλιάζει
Το ξεπόρτισε και λεει τι να κάνω κι όλο κλαιει
ο μπακάλης τη λυπάται κάθε βράδυ τη θυμάται
κι ο μανάβης σαν περνάει φεύγει τη παρηγοράει
έτσι το `φερε η μοίρα Λένη να `σαι ζωντοχήρα
Σαν τ’ ακούει το μπαρμπεράκι να και τρέχει με μεράκι
ελα δω βρε Ελενάκι να σου δείξω το φαρμάκι
το `μαθε το χασαπάκι τηνε εστέλνει ένα αρνάκι
κάνε το με το σπανάκι γιατί θα `ρθω το βραδάκι
The grass widow called Heleni, has a heart in pain plenty
bein’ married to an old lad, poor girl’s fate too hard to stand
day in and out she sighs, flames from her mouth she cries
I am so young and it’s no fun, bein’ hugged by an old man
Out the door she flies ´n cries, what am I supposed to do she whines
the grocer feelin’ sorry for her outright, thinks about her every night
and when the greengrocer drops by, to comfort her he gives a try
´Leni your destiny was meant, to stay a grass widow to the end
When the barber hears the news, all excited finds excuse
lil ´Lene come to me, quench the sorrow make it flee
the young butcher heard about it, sends a lamb to be invited
with some spinach cook it light, ´cause I am visiting tonight
D33P3R © 09.05.2016