Ale y hala
Άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε και ντε
άιντε ντε
άιντε και ντε
Άιντε το τραίνο πήγαινε
όρθιος ο μηχανοδηγός
με το κασκέτο του στραβά
καλό τιμόνι κουμαντάριζε
μες στη καπνιά
μες στη βραδιά
με μπλούζα σαν λυκοπροβιά
ασίκης μηχανοδηγός
με το μικρό μουστάκι του
καλό τιμόνι οδήγαγε
το τραίνο για τον ουρανό
άιντε και ντε...
Κι όλο στον ουρανό το τραίνο πήγαινε
άιντε και νύχτωνε
πίσω του δάσος ορφανό
άφηνε μιαν ουρά καπνό
στο ματωμένο δειληνό
άιντε ντε
Άιντε και ντε...
μες στην πετσέτα το ψωμί και το κρομμύδι
ώρα για σχόλασμα παιδιά
ένας σπουργίτης μοναχά
τα ψίχουλα τσιμπολογά
άιντε και ντε...
Άιντε και ντε...
άιντε τα τραίνα βούλιαξαν
ένα μονάχο καταμόναχο
έξω απ’ τις ράγες πήγαινε
με τους νεκρούς του θερμαστές
και τους νεκρούς εισπράκτορες
μια μαλακιάν ουρά καπνό
άφηνε μες στον ουρανό
μεγάλο δάσος ορφανό
μια μαλακιάν ουρά καπνό
στο μαραμένο δειληνό
άιντε και ντε...
Άιντε και ντε...
κάψα και σίδερο
Να μια, να δυο, να κι άλλη μια
λοστοί ξηνάρια και σφυριά
κι ο δυναμίτης στη βραχόπετρα
στα μάτια σου πέτρα μουγκή
στα μάτια σου πέτρα σκληρή
σπίτι δεν έχτισες εσύ
με τη δουλειά σου τη βαριά
χτίσ’ το λοιπόν με την βαρυά
να δυο, να τρεις να κι άλλη μια
κι ο κόκορας λαλεί μακριά
άιντε και ντε...
Ale y hala
ale y hala
ale y hala
ale hala
ale y hala
Hala, el tren marchaba
el maquinista de pie
con la gorra torcida
comandando buen timón
entre los humos
en la noche
con blusón como piel de lobo
maquinista galán
con su bigotillo
y buen timón guiaba
el tren al cielo.
ale y hala...
Y el tren iba sin parar al cielo
y, hala, anochecía
dejaba un bosque huérfano
tras sí: la humareda
en el atardecer ensangrentado
sí, eso es
Ale y hala...
en la servilleta el pan y la cebolla
no es hora de asueto, hijos,
únicamente un gorrión
picotea las migas
sí, eso es
Ale y hala...
hala los trenes se hundieron
uno solo, bien solo
iba por fuera de los carriles
con los maquinistas muertos
y los cobradores muertos
una cola blanda de humo
dejaba en el cielo
un gran bosque huérfano
una gran cola de humo
en el atardecer marchito
sí eso es...
ale y hala...
ardor y hierro
Va una van dos va otra
palancas, picos y martillos
y la dinamita en la roca
en tus ojos piedra muda
en tus ojos piedra dura
casa no has construido
con tu pesada labor
construye pues con el martillo pilón
va una van dos van tres
y el gallo canta a lo lejos.
ale y hala
Avellinou © 09.05.2016