What couldn't
Σαν αστραπή από μακριά,
ό, τι δεν μπόρεσε να υπάρξει,
σκίζει τη νύχτα βιαστικά,
άηχα κι ύστερα σβήνει.
Κι ούτε στη μνήμη φίλημα
ούτε ελεημοσύνη
ούτε απ’ τα δίχτυα του ψαρά
να πολεμάει να φύγει.
Like a faraway lightning,
what couldn't exist
tears through the night hastily,
soundlessly and then fades.
And not even a kiss in memory,
nor mercy,
neither any striving to escape
the fisherman's net
Nicky_P © 23.05.2016