Carte Blanche | ||
Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο; Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου και το μετά απ’ το μετά γνωρίζω Αν είχα θάρρος για να πω το "έλα" τώρα δε θα `χα τη φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρη η τρέλα Αν είχε σώμα θα `ταν πάλι ψέμα. Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη και τη χαρίζω σ’ όποιον μου εξηγήσει να `χει το μέλλον μου να επιλέξει ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει... Τίποτα σημαντικό. Ζω μονάχα εν λευκώ... Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι το πρόβλημά μου η υπερβολή μου κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος τώρα δε θα `τανε φωτιά στο αίμα Αν είχε χρώμα θα `ταν άσπρο ο φόβος Αν είχε σώμα θα `ταν σαν κι εμένα. Αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις κι αν θες να δεις τ’ αληθινά να καίνε πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν’ ανέβεις. Και σε λυπούνται που δεν το `χεις νιώσει κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος. Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω μ’ αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω με μια ελπίδα να `ναι σαν κι εμένα... Τίποτα σημαντικό... Ζω μονάχα εν λευκώ.... Τίποτα σημαντικό.... Ζω μονάχα εν λευκώ.... Τίποτα σημαντικό.... Ζω μονάχα εν λευκώ.... | My white fortune and my white life, Why are you hiding in the grey at nights? I see my preview in your white And afterwards I become aware of afterwards Had I the intrepidity to say "come" Now I wouldn't have the fire in my blood Had insanity had colour, it would be white Had it a body, it would be a lie again. Look at how the hands spin on the wall As if they're dancing with my silence And I who knew for years the line that would explain my life (I) transfigure silence into a word And I gift it to whoever might explain So that my future can choose Which past of mine will come back again... Nothing important. I'm just living with a blanche carte... My white fortune and my white life, My colourful friends are right; My problem is my exaggeration And whatever delays an answer Had speech the intrepidity to appear, Now it would not be fire in my blood Had fear had a colour, it would be white Had it a body, it would be like mine. If they love you, may they learn how to say it And if they don't say it, may you learn to steal it And if you want the real matters to be set on fire You have to climb to fire's hight. And they pity you for not having felt it And you pity yourself for knowing it first of all And for no one was aware That your silence has been a clatter for years... It's my right to bet little It's my right to fold And whenever they say I never did I didn't have the time to forget And to whoever asks why I always leave With that white tint in my gaze I say a phrase as if evading That they be like me with a hope... Nothing important. I'm just living with a blanche carte... Nothing important. I'm just living with a blanche carte... Nothing important. I'm just living with a blanche carte... | |
Κατερίνα1996 © 30.05.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info