Canto nudo
Εδώ τα πάντα ξέστηθα
κι αδιάντροπα λυσσάνε
αστέρι είν’ ο ξερόβραχος,
και το κορμί φωτιά.
Εδώ ειν’ ο ίσκιος όνειρο
εδώ χαράζει ακόμα
στης νύχτας το αχνό στόμα
χαμόγελο ξανθό.
Εδώ ο λεβέντης μάγεμα
η σάρκα αποθεώθη,
οι παρθενιές, Αρτέμιδες,
Ερμήδες είναι οι πόθοι.
Η κάθε ώρα ολόγυμνη,
θάμα στα υγρόζωα κήτη
πετιέται κι η Αφροδίτη
και χύνεται παντού.
Μέτωπο, μάτια, κύματα
μαλλιά γλουτοί, λαγόνες
κρυφά λαγκάδια του Έρωτα
ρόδα, μυρτιές, κρυψώνες.
Τα στρογγυλά, τα ολόισια
χνούδια, γραμμές, καμπύλες
ω θείες ανατριχίλες,
χορεύτε το χορό.
Κάτι γυμνό και ξέσκεπο
στα ολανοιγμένα πλάτια,
που ζωντανό θα το δειχναν
μόνο δυο φλόγες μάτια,
κάτι από τους σάτυρους
κρατιέται κι ειναι αγρίμι
και είν’ η φωνή του ασήμι,
μη φύγεις, ειμ’ εγώ.
Aquí todo a pecho descubierto
rabia sin pudor.
El peñasco es una estrella;
y el cuerpo, fuego.
Aquí la sombra es sueño;
aquí aún amanece;
y en la boca de la noche
hay una sonrisa rubia.
Aquí el garrido, levadura;
la carne se endiosó;
las vírgenes, Atemisas;
los anhelos, Hermes.
Cada hora, completamente desnuda,
maravilla para las acuáticas balenas,
salta Afrodita
y se difunde por doquier.
Frentes, ojos, olas,
pelos, nalgas, lomos,
valles ocultos de Eros,
rosas, mirtos, escondrijos.
Lo redondo, lo terso,
vellos, líneas, curvas,
¡Oh divinos escalofríos,
bailad el baile!
Algo desnudo y descubierto
en abiertas latitudes
que vivo solo lo mostrarían
dos llamas: los ojos;
algo de los sátiros
se mantiene y es una sabandija
y es una voz argentina,
no te vayas, soy yo.
Avellinou © 30.05.2016