Sie schritten und gingen voran | ||
Εκίνησαν και πάνε σε δρόμο μακρινό στο αίμα τους κρατάνε της γης το στεναγμό. Ο θάνατος τους προσμένει στου δρόμου τη στροφή μα πλάι τους πηγαίνει σαν ίσκιος μια προσευχή. Παιδιά του καημού και της νύχτας ψωμί και πικρό νερό στρατί χωρίς γυρισμό καημός χωρίς στεναγμό που πάτε, παιδιά δε ρωτώ μα κι εγώ κοντα στον σταυρό και στα πουλιά ένα βράδυ θά `ρθω τον χαμένο καιρό να τραγουδήσω. | ![]() | Sie gingen und schritten voran auf einer fernen Straße, in ihrem Blut haben sie den Atem der Erde. Der Tod erwartet sie an der Biegung der Straße, aber an ihrer Seite begleitet sie wie ein Schatten ein Gebet. Kinder der Sehnsucht und der Nacht, Brot und bitteres Wasser, Straße ohne Wiederkehr, Sehnsucht ohne Atem, wohin ihr geht, Kinder, frage ich nicht, aber auch ich werde eines Abends neben Kreuz und Vögeln erscheinen, um die verlorene Zeit zu besingen. |
lipsia © 30.05.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info