Die Kaserne
Το φεγγάρι μπήκε στο στρατώνα
Ψαχούλεψε τις κουβέρτες των φαντάρων
Έπιασε ένα γυμνό χέρι
Κοιμήσου κοιμήσου
Κάποιος παραμιλάει
Κάποιος ροχαλίζει
Μια σκιά χειρονομεί στον μακρύ τοίχο
Πέρασε το τελευταίο τραμ – ησυχία
Μπορεί όλοι αυτοί
Να’ν’ αύριο πεθαμένοι
Μπορεί από τώρα κιόλας
Να’ναι πεθαμένοι
Ένας φαντάρος ξύπνησε
Κοιτάζει γύρω του με γυάλινα μάτια
Μια κλωστή αίμα
κρέμεται απ’ τα χείλη του φεγγαριού
Der Mond ist in die Kaserne gekommen
Er hat die Decken der Soldaten betastet
Er hat ene nackte Hand ergriffen
schlafe, schlafe
Jemand redet im Schlaf
Jemand schnarcht
Ein Schatten gestikuliert an der langen Wand
Die letzte Straßenbahn ist schon vorbeigefahren - Stille
Es kann sein sie alle
sind morgen schon gestorben
Es kann sein sie sind von jetzt an schon
gestorben
Ein Soldat ist erwacht
Er schaut um sich mit gläsernen Augen
Ein Faden Blut
hängt von den Lippen des Mondes herab
Balinger © 30.05.2016