Der Hafen | ||
Η βροχή δε σταματάει στο λιμάνι ώρες τώρα και δεν έχει τελειωμό ένας θρήνος σιγανός στ’ αυτί μου φτάνει κάποιας άγνωστης που κλαίει με λυγμό Πόσες ψυχές δε συναντάς όταν η νύχτα φτάνει πλοία που δε γυρίζουνε ποτέ τους σε λιμάνι Ένας ναύτης μεθυσμένος που τρικλίζει σαν καράβι στη φουρτούνα περπατά δυο κουβέντες στη κοπέλα ψιθυρίζει και εκείνη απελπισμένη τον κοιτά Πόσες ψυχές δε συναντάς όταν η νύχτα φτάνει πλοία που δε γυρίζουνε ποτέ τους σε λιμάνι | Der Regen hört nicht auf am Hafen seit Stunden findet er kein End' an mein Ohr dringt leises Klagen ein Unbekannter schluchzt und flennt Wieviele Menschen man doch trifft wenn die Nacht anbricht Schiffe die nicht zurückkehren niemals in einen Hafen kommen Ein besoffener Seemann der schlingert wie ein Schiff geht im Orkan flüstert zwei Worte zu dem Mädchen und das schaut ihn verzweifelt an Wieviele Menschen man doch trifft wenn die Nacht anbricht Schiffe die nicht zurückkehren niemals in einen Hafen kommen | |
Balinger © 30.05.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info