Wspominam
Θυμάμαι, θυμάμαι απόψε μια ζωή,
ζωή τρικυμισμένη,
που μοιάζει θάλασσα αρμυρή,
βαθειά, φουρτουνιασμένη.
Θυμάμαι ένα παιδί, κι ήμουν εγώ,
εγώ που χρόνια κυνηγώ
της ευτυχίας τ’ όνειρο,
θυμάμαι νύχτες αγρύπνιας να περνώ
και να ρωτώ τον ουρανό
για το χαμένο όνειρο, θυμάμαι.
Θυμάμαι, θυμάμαι χάδια και φιλιά
στα πικραμένα χρόνια
που χάθηκαν σαν τα πουλιά
και σαν τα χελιδόνια.
Θυμάμαι ένα παιδί, κι ήμουν εγώ,
εγώ που χρόνια κυνηγώ
της ευτυχίας τ’ όνειρο,
θυμάμαι νύχτες αγρύπνιας να περνώ
και να ρωτώ τον ουρανό
για το χαμένο όνειρο, θυμάμαι.
Wspominam wspominam dziś wieczór życie me
Me życie tak burzliwe
Było jak morze słonych łez
głębokie nieszczęśliwe
Wspominam to dziecko którym byłem ja
Jak za marzeniem szczęścia gna
W pogoni tej lat tyle trwa
Wspominam noce gdym czuwał aż po brzask
Gdym pytał wprost u nieba gwiazd
O mych straconych marzeń blask - wspominam
Wspominam wspominam dotyk ust i rąk
Wśród tamtych lat zgorzkniałych
Co jak jaskółki nisko mkną
I takoż odleciały
Wspominam to dziecko którym byłem ja
Jak za marzeniem szczęścia gna
W pogoni tej lat tyle trwa
Wspominam noce gdym czuwał aż po brzask
Gdym pytał wprost u nieba gwiazd
O mych straconych marzeń blask - wspominam
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 30.05.2016