el camino recto
Το τραγούδι, η ντροπή μου
η ασάλευτη ζωή μου
Δάκρυα, λατρείες, τα πείσματα
όλα παραστρατίσματα
Εμένα ο ίσιος δρόμος
είν’ αυτός που θα με έφερνε
στους γύφτους χαροκόπους
που αγεροζούν ελεύθεροι
κι από θεούς κι από ανθρώπους.
Γραφείο, βιβλία το σπίτι μου,
ανημποριά μου ο τρόμος.
El canto, el pudor,
mi vida sin sobresaltos,
lágrimas, adoraciones, cabezonerías...
todo, desvíos.
Para mí el camino recto sería
el que me llevara
junto a gitanos alegres
que viven viento,
desligados de dioses y hombres.
Despacho, libros, casa,
mi discpacidad, el pánico.
Avellinou © 30.05.2016