Villaggi abbandonati
Έρημα χωριά μέσ’ στο τρένο για τα σύνορα άνοιξη βαριά στης καρδιάς τη ζυγαριά άγνωστα πουλιά μέσ’ τα φύλλα που θροΐζουν και σε τόπους που μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές μυρίζουνε βροχές, άγριες βροχές. Έρημα χωριά σαν το δάκρυ μου που κράτησα σαν τα μάτια σου π’ αγάπησα και τα παίρνω μακριά σαν τα έρημα χωριά σαν τα έρημα χωριά. Έρημα χωριά λίγο έξω απ’ τα σύνορα βλέμματα θεριά, άλλου κόσμου μαχαιριά άλλου κόσμου η μαχαιριά. Τώρα νοσταλγώ τα φιλιά που δε μετρήσαμε τα τραγούδια π’ αγαπήσαμε και τα παίρνω μακριά σαν τα έρημα χωριά σαν τα έρημα χωριά.		Villaggi abbandonati nel treno per le terre di confine la primavera pesa sulla bilancia del cuore uccelli ignoti tra le foglie che frusciano ed in luoghi profumati da pioggie, pioggie tempestose profumati da pioggie, pioggie tempestose Villaggi abbandonati, come la mia lacrima che ho trattenuto come i tuoi occhi che ho amato e che porto lontano come i villaggi abbandonati come i villaggi abbandonati Villaggi abbandonati poco fuori dai confini occhiate selvaggie , una coltellata di un altro mondo una coltellata di un altro mondo Ora ho nostalgia dei baci che non abbiamo contato delle canzoni che abbiamo amato e che porto lontano come i villaggi abbandonati come i villaggi abbandonati
Alessio Miranda © 20.09.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info