Him and Her | ||
Κι εκείνος θα ψάχνει ακόμα το νόημα σε μια εξάτμιση και τέσσερις ζάντες γεμάτος ως πάνω και άδειος στο βάθος του για όσα αγαπάνε οι άντρες Κι εκείνη θα κλαίει κοιτώντας το σήριαλ θα βάζει στα νύχια της γκλίτερ διαμάντια στο τεύχος του μήνα στο τεστ θηλυκότητας την έβγαλε "σέξι" όπως πάντα Κι εκείνος μπροστά στην οθόνη του νικάει τον Μπιλ Γκέιτς σε μια παρτίδα ακόμα κρατάει σφιχτά το τιμόνι του σφιχτά όπως κρατούσε το χέρι της πριν χρόνια Κι εκείνη στο μαύρο μεγάλο γραφείο της θα δίνει εντολές, θα διατάζει, θα ορίζει θα κρύβει όλες τις αδυναμίες της με ένα ταγέρ μία σκιά και μολύβι Κι εκείνος μπορεί να μη σπούδασε τίποτα να νιώθει ενοχές για τα πάντα και τύψεις μα όταν ανοίξεις, όταν ανοίξεις την καρδιά του θα βρεις Εκείνη μπροστά στον καθρέφτη της το αβέβαιο βλέμμα της, τα ανύπαρκτα χείλια της αυτά που τονίζει με κόκκινο μα κάποτε στο στόμα του σημάδι αφήνανε βανίλια Κι εκείνος θα βρίσκει στον δρόμο μια μπάλα κι εκείνη θα βρίσκει ένα άσπρο λάστιχο κι εκείνη θα κάνει στο πάρκο τραμπάλα κι εκείνος σκαρώνει το πρώτο τετράστιχο κι εκείνη θα λέει πως πέρασε ο χρόνος κι εκείνος θυμάται την άδεια πλατεία φιλιά στο παγκάκι μετά μεγαλώσανε κι αλλάξανε πόλεις κι αλλάξανε πορεία Κι εκείνος θα βρίσκει την πρώτη αγάπη του μετά από χρόνια σε μια ιστοσελίδα κι εκείνη θα βρίσκει μια φωτογραφία του μες στο λεύκωμά της στην πρώτη σελίδα Κι εκείνος τολμά να στείλει ένα μήνυμα κι εκείνη διστάζει να του απαντήσει κι εκείνος προτείνει την ίδια πλατεία στο ίδιο σημείο ο ήλιος πριν δύσει Εκείνος άπλωσε τα χέρια κι έσπρωξε απαλά τα μαλλιά της πίσω απ’ τα αυτιά ώστε να φαίνονται ξεκάθαρα τα φωτεινά της μάτια κι ήρθαν στο νου της τα κομμάτια που τραγουδούσε στην κιθάρα του τις Κυριακές τα απογεύματα κι όλα τα πνεύματα που χρόνια περπατούσαν στην πλατεία στροβιλιζόντουσαν στη δίνη που κατέληγε στο στήθος της κι από το ύφος της προδόθηκε η ελπίδα θα ορκιζόμουν πως τους είδα να πετούν μισό μέτρο πάνω απ’ τη γη τα σώματά τους συμπαγή μα όταν τα χείλη τους ενώθηκαν οι δυο τους γίναν ένα κι ήταν τα μάτια του κλειστά κι ήταν τα χέρια της δεμένα κι ήταν ο χρόνος κολλημένος ίδια σκηνή εδώ και αιώνες γιατί ποτέ τους δεν υπάκουσαν σε νόμους και κανόνες τώρα πετούσαν αγκαλιά μέχρι τα σύννεφα σ’ ένα ταξίδι που για χρόνια αναβάλλω εκείνος έγινε αέρας εκείνη έγινε σκόνη και από τότε ακολουθεί ο ένας τον άλλον Κι εκείνος ήμουν εγώ Κι εκείνη ήσουν εσύ ποτέ μου δεν ήμουν ολόκληρος και πάντα ήσουν μισή Κι εκείνος έγινε αέρας Κι εκείνη έγινε σκόνη εκεί είναι που η ζωή τους αρχίζει εκεί είναι που ποτέ δεν τελειώνει, ποτέ δεν τελειώνει | ![]() | And he will be still searching for a meaning In an exhaust pipe and four wheels Fulfilled, but empty inside For all those things men love And she will be crying, watching TV series She will be putting glitter diamonds on her nails In the monthly issue, the result of the femininity test Was 'sexy', as always And him, in front of a monitor He beats Bill Gates in another round He holds tightly his steering wheel As tightly as he used to hold Her hand, so many years ago And her, in her big black office She will be giving orders, commanding, stating She will be hiding all of her insecurities In a suit, an eyeshadow and an eyeliner And maybe he didn't study anything Maybe he feels guilty and regrets everything But when you search, when you search deep In his heart, you'll find: Her, in front of her mirror Her unsure gaze, her light lips Those that she highlights with red But once on his mouth Were leaving traces of vanilla And he will be finding a ball on the street And she will be finding a white jumping rope And she will be on a seesaw at the park And he will write his first poem And she will be talking about how time passed And he remembers the empty square Kisses on the bench, then they grew up And changed cities and changed course And he will be finding his first love Years after, in a webpage And she will be finding a picture of him In her scrapbook, in the first page And he dares to send a message And she hesitates to answer And he suggests the same square The same spot, before the sun sets He held out his hands and slowly moved Her hair behind her ears In order to reveal her bright eyes And she was reminded of songs He sung with his guitar On Sunday afternoons And all the spirits That wondered in the square for years Were swirling in the vortex that ended up in her chest And her look revealed the hope I could swear I saw them floating Inches above the ground Their bodies solid But when their lips kissed, they became one And his eyes were closed and her arms were locked And time stood still, the same scene for centuries Because they never obeyed to laws and rules Now they were flying embraced to the clouds In a journey that I put off for years He turned into air She turned into dust And since that day they follow each other And I was him And you were her I was never complete And you were always half And he turned into air And she turned into dust There's where their life starts There's where it never ends, it never ends |
translatorgirl © 30.05.2016 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info