Мені негаразд

Αν είχες λόγους εδώ να γυρίσεις
σώμα και μάτια λουσμένα στο φως
δε θα ζητούσα ποτέ απαντήσεις
όλα θα ήταν αλλιώς

Τι νύχτα κι αυτή
σκοτάδι βαθύ
κύματα γύρω μου είναι
Το δρόμο περνάς
και με σταματάς
θέλεις να μάθεις πώς είμαι

Δεν είμαι καλά καθόλου καλά
όσο δεν παίρνει πονάω
Δεν είμαι καλά ως το πρωί
τέσσερις τοίχους κοιτάω

Δεν είμαι καλά καθόλου καλά
με αναμνήσεις πεθαίνω
στο σπίτι που ήξερες μένω
και σε περιμένω

Αν είχες λόγους να δούμε φεγγάρι
θα είχες έρθει εδώ προ πολλού
μα δε σηκώνεις τα ίδια τα βάρη
γι’αυτό και είσαι αλλού


Ти за нагоди сюди повернись,
Обличчям і тілом засяєш!
Не буду ніколи пояснень просить,
Ми інше життя починаєм!

Ніч навкруги,
І темрява скрізь,
І хвилі навколо грають.
Сюди шлях знайди,
Мене зупини,
Дізнаєшся, що відчуваю!

Мені, я кажу, не зовсім гаразд -
Біль нестепрний долаю!
Мені негаразд, що до ранку весь час
Чотири стіни споглядаю!

Мені, я кажу, не зовсім гаразд,
від спогадів помираю!
Прийди, ти знаєш, де хата моя,
Бо я на тебе чекаю!

Ми місяць побачимо за нагоди,
Давно вже сюди б ти прийшла!
Але навіщо тобі весь цей клопіт?
Тому маєш бути десь там!

mari zhezhera, NP162435S890WB681A © 30.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info