Pire'nin Çocukları
Aπ’ το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά
Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με `χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ’ αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά
Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ
Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά
και μια χά , και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω...
Gönderiyorum penceremden
bir iki ve üç ve dört öpücük
limana varıyor
bir ve iki ve üç ve dört kuş.
Nasıl isterdim bir ve iki
ve üç ve dört çocuğum olsun
hepsi büyüyüp
Pire'ye sevdalı delikanlılar olsun.
Ne kadar ararsam arayayım, başka bir liman bulamam
beni çılgına çeviren, Pire gibi bir liman
Akşam olunca orada, şarkılar arka arkaya sıralanır
(çalgıların tellerine) vuruşlar değişir, çocuklar ile dolar.
Kapıdan dışarı çıktığım anda
Gördüğüm herkes tanıdıktır
Akşam olup uyuduğumda, bilirim ki
bilirim ki onlardır rüyamda göreceklerim.
Değerli taşlar takarım boynuma ve bir
ve bir, ve bir boncuklu kolye, nazar için
çünkü akşamları beklerim, limana çıkınca,
yabancı biri ile tanışmayı.
Ne kadar ararsam arayayım ...
naytekin © 12.06.2016