'k Wil je vergiffenis vragen
Τα παράθυρα κλεισμένα όπως τα κελιά
έρημη η καρδιά μου λιώνει δίχως αγκαλιά
ερημώσανε οι δρόμοι, άδεια τα στενά,
σου `χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά.
Παίρνω και αφήνω στράτες, ψάχνω να σε βρω
απορούνε οι διαβάτες που παραμιλώ
μου λυγίσανε οι ώμοι βάσανα βουνά,
σου `χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά.
Νύχτωσε στης μοναξιάς μου το στενό κελί
μόνος μου κι αυτό το βράδυ κλαίω σαν παιδί
κλαίει κι ένα νυχτοπούλι και σου τραγουδά,
σου `χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά.
De ramen zijn dicht als in een cel
zonder omhelzing breekt eenzaam mijn hart
de wegen zijn verlaten, de steegjes leeg,
'k wil je vergiffenis vragen, kom terug.
'k Loop straten in en uit, kon ik je maar vinden
voorbijgangers vragen zich af wat ik loop te ijlen
mijn schouders hangen neer, gekwelde bergen,
'k wil je vergiffenis vragen, kom terug.
De nacht valt, verlaten zit ik in mijn smalle cel
'k ben deze nacht weer alleen en ik huil als een kind
ook een nachtvogel huilt en zingt voor jou,
'k wil je vergiffenis vragen, kom terug.
renehaentjens © 12.06.2016