Mua kurjaa
Μες στους δρόμους θα πεθάνω, δεν αντέχω παραπάνω. Απ’ τις πολλές καταστροφές τα έχω πια χαμένα και μοναχά ο θάνατος απόμεινε για μένα κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα. Μ’ έχει φάει η αδικία και του κόσμου η κακία. Δε φτάναν τόσα βάσανα που μου `ρθαν μαζεμένα μα και για σένα, άπονη, πληρώνω τα σπασμένα κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα. Ορφανός, δυστυχισμένος κι απ’ τους φίλους μου καμένος. Κουράστηκαν τα μάτια μου να είναι δακρυσμένα και μοναχά ο θάνατος απόμεινε για μένα, κι αλίμονο σ’ εμένα, αλίμονο σ’ εμένα.		Kaduille kuolen, en kestä enempää. Monista katastrofeista olen jo sekaisin ja vain kuolema jäi mulle ja kurjaa mua, kurjaa mua. Mut on vienyt turhuus ja maailman pahuus. Mulle riittivät tuskat kertyneet mutta myös sinun, julmuri, maksan särkyneistä ja kurjaa mua, kurjaa mua. Orpo, onneton ja ystävien hylkäämä. Väsyivät silmäni olemaan kyyneleiset ja vain kuolema jäi mulle, ja kurjaa mua, kurjaa mua.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 12.06.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info