Ile prawdy zdzierżysz
Μεγάλα λόγια, δυο όψεις κι ένα κέρμα τριάντα χρόνια περιμένω στην ουρά η θαυμαστή μπαλωματού έγινε Γέρμα κι έχει στα χέρια της σημάδια από καρφιά. Μέσα από σόου, σκηνικά και πορσελάνες πουλάτε ελπίδες μα δεν κάνετε σεφτέ οι πιο μεγάλες μου χαρές ήταν πουτάνες για αυτό πονούσαν και δεν το `λεγαν ποτέ. Όσο ταΐζετε τα ψέματα με θρύλους δε θα λυγίζω από χειμώνες και βροχές, θα `χω παρέα τους αγέννητούς μου φίλους μέσα απ’ τη λάσπη θα γεννιέμαι δυο φορές. Κι όσο μου καίτε το λαιμό με δακρυγόνα τόσο τα λόγια μου θα γίνονται φωτιά, θα στήνω γλέντι μες στο μάτι του κυκλώνα σε κάθε φόβο μου θα ανοίγω μια αγκαλιά. Νιώθω τώρα βαριά τα βλέφαρά μου μια σκιά μου μιλά στην κάμαρά μου πες μου αλήθεια, πόσο μπορείς να τρέχεις πες μου αλήθεια, πόση αλήθεια αντέχεις; Έχω ένα γκρίζο μυστικό μεσ’ στην ψυχή μου κι ένα σημάδι στο κορμί μου από παιδί. Μου παν’ απλά πως είναι έτσι η εποχή μου και δεν υπάρχει στο ποτάμι επιστροφή. Μα όσα με ρίξανε στα γόνατα μου `μαθαν όσα δεν μπόρεσα ποτέ μου να μπορώ να `χω στο πλάι μου τον γλάρο Ιωνάθαν κι όταν ο άνεμος λυσσάει να γελώ. Κάποτε θα `ρθουν όσα έπρεπε να έρθουν κάποτε μου `παν `'μια φορά κι έναν καιρό'' κι εγώ που αγάπησα αυτούς που περιμένουν σ’ ένα δικό μου παραμύθι τους κρατώ. Κι όσο μου καίτε το λαιμό με δακρυγόνα τόσο τα λόγια μου θα γίνονται φωτιά, θα στήνω γλέντι μες στο μάτι του κυκλώνα σε κάθε φόβο μου θα ανοίγω μια αγκαλιά. Νιώθω τώρα βαριά τα βλέφαρά μου μια σκιά μου μιλά στην κάμαρά μου πες μου αλήθεια, πόσο μπορείς να τρέχεις πες μου αλήθεια, πόση αλήθεια αντέχεις;		Dwie strony to jednej monety przyrzeczenie Na swoją kolej czekam od trzydziestu lat Z Szewcowej Lorki wkrótce w Yermę się zamienię Która na dlłoniach ma wyryty gwoździ ślad Pośród spektakli scenografii porcelany Trwa targ nadziei choć nie chcecie płacy dać Moje radości były niczym kurtyzany Chociaż cierpiały nic nie było po nich znać Możecie karmić swoje kłamstwa legendami Ja się nie ugnę ani w zimę ani w deszcz Ze swymi nienarodzonymi kompanami Pośrodku błota drugi raz się zrodzę wręcz Możecie gardło parzyć mi gazem łzawiącym To tylko zmieni w płomień potok moich słów W oku cyklona wielki bal sobie urządzę W objęcia chwycę najstraszniejsze z moich snów Ciężkie teraz stają się powieki moje Słyszę jak mówi cień w moim pokoju Powiedz prawdę jak daleko ubieżysz Powiedz prawdę ile prawdy zdzierżysz Ponury sekret kryje dusza ma głęboka Jest na mym ciele od dzieciństwa trwały znak Mówiono że już taka jest moja epoka I że na rzece nie popłynę nigdy wspak Lecz ile razy mnie rzucano na kolana Co niemożliwe wnet możliwym było mi Wiernym kompanem będę mewy Jonathana Na wściekłym wietrze będę śmiać się ile sił Kiedyś się zdarzy to co musi się nam zdarzyć Kiedyś się działo to co dziać musiało się Tych co czekają swą sympatią chętnie darzę W mej własnej baśni mają oni miejsce swe Możecie gardło parzyć mi gazem łzawiącym To tylko zmieni w płomień potok moich słów W oku cyklona wielki bal sobie urządzę W objęcia chwycę najstraszniejsze z moich snów Ciężkie teraz stają się powieki moje Słyszę jak mówi cień w moim pokoju Powiedz prawdę jak daleko ubieżysz Powiedz prawdę ile prawdy zdzierżysz
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 03.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info