Zorbas
Ζορμπά, το πικρό στρατί,
Ζορμπά, κίτρινο κερί,
κλαίει η νύχτα κι η βροχή,
πέφτει αγιάζι στην ψυχή,
νύχτα και βροχή.
Ζορμπά, κόμπο η καρδιά,
Ζορμπά, βέρα στα κλαδιά,
χτύπα αμόνια και σφυριά,
κλαίω για παρηγοριά,
αχ, για παρηγοριά.
Πίκρα περπατά στα χείλη, χάθηκαν και παν οι φίλοι,
δίχως λάδι το καντήλι, πίκρα περπατά στα χείλη,
ο σεβντάς με καίει, με λιώνει, πάει ν’ αρχίσει δε στεριώνει,
στο σταυρό και μας σταυρώνει, ο σεβντάς με καίει, με λιώνει,
άνοιξη και καλοκαίρι, άγριο μαύρο περιστέρι,
τι θα πάρει, τι θα φέρει, άνοιξη και καλοκαίρι,
πήρε, μύρισε θυμάρι, γιόμισε το νιο φεγγάρι,
λαβωμένο παλληκάρι, πήρε, μύρισε θυμάρι,
και βροχή.
Φέρτε βιολιά και σαντούρια, κρασί και σταφύλι,
στερνή μας η γιούργια, κρατά καριοφίλι.
Ζορμπά δώσ’ το πάλι το χέρι
του ήλιου να γίνουμε ταίρι
στην Κρήτη στήνουν καρτέρι
στον Ψηλορείτη λημέρι,
ζωή δώσ’ μου πάλι το χέρι
κι ο χορός κρατεί.
Zorbas, the bitter narrow road,
Zorbas, yellow candle,
night and rain are crying,
a humid breeze falls on the heart,
night and rain.
Zorbas, the heart is a knot,
Zorbas, the ring in the sticks,
Hit anvils and hammers
Ι cry for consolation,
oh, for consolation.
Bitterness is laid upon the lips, friends are lost and well gone,
The candle stays without oil, bitterness is laid upon the lips,
Love burns me up, it melts me, it is about to start but doesn't settle,
on the cross and it crucifies us, love burns me up, it melts me,
spring and summer, wild black pigeon,
what will it get, what will it bring around, spring and summer,
it took, it smells thyme, the moon is now full,
wounded brave young man, it took, it smells thyme,
and rain.
Bring violins and dulcimers, wine and grapes,
our ultimate rush is holding a flintlock.
Zorbas, give your hand to him again,
to the sun so that we become a pair
In Crete, they set an ambush,
In Mount Ida they set a bolthole,
life, give me your hand again,
and the dance goes on.
Κατερίνα1996 © 28.06.2015