La génesis
Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα
Και είδα και θαύμασα
Και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς κατ’ εικόνα και ομοίωσή μου:
Ίπποι πέτρινοι με τη χαίτη ορθή
και γαλήνιοι αμφορείς
και λοξές δελφινιών ράχες
η Ίος η Σίκινος η Σέριφος η Μήλος
«Κάθε λέξη κι από `να χελιδόνι
για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος» είπε
Και πολλά τα λιόδεντρα
που να κρησάρουν στα χέρια τους το φως
κι ελαφρό ν’ απλώνεται στον ύπνο σου
και πολλά τα τζιτζίκια
που να μην τα νιώθεις
όπως δε νιώθεις το σφυγμό στο χέρι σου
αλλά λίγο το νερό
για να το `χεις Θεό και να κατέχεις τι σημαίνει ο λόγος του
και το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ’ ακριβό του τ’ όνομα φτενό στα πόδια σου το χώμα
για να μην έχεις πού ν’ απλώσεις ρίζα
και να τραβάς του βάθους ολοένα
και πλατύς επάνου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη.
ΑΥΤOΣ
ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!
entonces dijo y nació la mar
y miré y me admiré
y en medio sembró pequeños mundos a mi imagen y semejanza:
corceles pétreos de enhiestas crines
ánforas serenas
dorsos alocados de delfines
Ios, Sícinos, Sérifos, Melos.
"Cada palabra una golondrina
para que te traiga primavera en pleno estío" dijo
Y muchos los olivos
que tamizarán entre sus manos la luz
que se tenderá con ligereza por tu sueño
y muchas las cigarras
que no has de sentir
igual que no notas tu pulso en la mano
mas el agua poca
para que la tengas por Dios y entiendas qué significa su verbo
y el árbol solitario
sin rebaño
para que ganes su amistad
y conozcas su nombre caro; flaco el suelo a tus pies
para que no tengas donde echar raices
y tires cada vez más hondo
y amplio sobre ti el cielo
para que leas tú solo la infinitud.
ESTE
el mundo el pequeño el magno
Avellinou © 11.11.2014