Solitudine

Οι μοναχοί τη μοναξιά
στα μάτια τη φοράνε
και βλέπουνε μια ερημιά
όπου και να κοιτάνε.

Τόσους δρόμους και πλατείες
έχει η Αθήνα όπου κοιτάξω,
μα δεν βρίσκω μια γωνίτσα
για να κάτσω και να κλάψω.

Οι μοναχοί σαν ναυαγοί
περνάνε τη ζωή τους,
η πίκρα ξερονήσι τους
και πέλαγο η ψυχή τους.

Τόσους δρόμους και πλατείες
έχει η Αθήνα όπου κοιτάξω,
μα δεν βρίσκω μια γωνίτσα
για να κάτσω και να κλάψω.


Chi e' solo la solitudine
la porta negli occhi
e vede un deserto
dovunque guardi.

Tutte quelle strade e piazze
ha Atene dovunque io guardi,
ma non trovo un angolino
dove sedermi e piangere.

Chi e' solo al pari di un naufrago
passa la vita,
l'amarezza la sua isola deserta
e il mare aperto la sua anima.

Tutte quelle strade e piazze
ha Atene dovunque io guardi,
ma non trovo un angolino
dove sedermi e piangere.

roberto patritti, roberto patritti © 29.09.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info