Gdybym był odszedł...

Όνειρα, φτερά μου χάρτινα
πάρτε με απαλά
ως τ’ ουρανού την αγκαλιά
Να `φευγα, και τι δε θα `δινα
να `μπαινα κρυφά
στου φεγγαριού κάποια γωνιά

Όνειρα, με μάτια κόκκινα
που κλεισαν βαριά
βλέπω τον κόσμο μια φωτιά
να φευγα, πέρα απ’ τ’ ανθρώπινα
μέσα μου η καρδιά
άστρο σβηστό στο πουθενά

Όνειρα μου χτεσινά
πόσα βράδια μου ορφανά
έκλαψα για την αγάπη
στ’ ουρανού την αγκαλιά

Όνειρά μου αποψινά
μια και το φερε η καρδιά
κι έφυγε άλλη μια αγάπη
καλώς ήρθατε ξανά

Όνειρα, σε κόσμο ψεύτικο
πάμε να χαθώ
μέχρι ν’ αδειάσει το μυαλό
να `φευγα, σε ύπνο ατέλειωτο
κι όταν σηκωθώ
να `χω ξεχάσει ν’ αγαπώ

Όνειρα μου χτεσινά
πόσα βράδια μου ορφανά
έκλαψα για την αγάπη
στ’ ουρανού την αγκαλιά

Όνειρά μου αποψινά
μια και το φερε η καρδιά
κι έφυγε άλλη μια αγάπη
καλώς ήρθατε ξανά


Marzenia, skrzydła me papierowe
zabierzcie mnie delikatnie
w objęcia niebios
Gdybym bym odszedł i czego bym nie dał
by skrycie wejść
w jakiś zakątek księżyca

Marzenia, z czerwonymi oczami
które zamknęły się ciężko
widzę świat - ogień
Gdybym był odszedł poza to, co ludzkie
wewnątrz mnie serce
gwiazda zgaszona donikąd

Marzenia moje wczorajsze
Ile mych wieczorów sierota
przepłakałem za miłością
w objęciach niebios

Marzenia moje dzisiejsze, wieczorne
jedną przyniosło serce
i odeszła inna miłość
witaj ponownie

Marzenia, w zakłamanym świecie
chodźmy bym zniknął
aż wyciszy się umysł
Gdybym był odszedł, w niekończący się sen
a gdy wstaję
gdybym mógł zapomnieć by kochać

Marzenia moje wczorajsze
Ile mych wieczorów sierota
przepłakałem za miłością
w objęciach niebios

Marzenia moje dzisiejsze, wieczorne
jedną przyniosło serce
i odeszła inna miłość
witaj ponownie

Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 30.09.2006

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info