Gdybym był odszedł...
Όνειρα, φτερά μου χάρτινα
πάρτε με απαλά
ως τ’ ουρανού την αγκαλιά
Να `φευγα, και τι δε θα `δινα
να `μπαινα κρυφά
στου φεγγαριού κάποια γωνιά
Όνειρα, με μάτια κόκκινα
που κλεισαν βαριά
βλέπω τον κόσμο μια φωτιά
να φευγα, πέρα απ’ τ’ ανθρώπινα
μέσα μου η καρδιά
άστρο σβηστό στο πουθενά
Όνειρα μου χτεσινά
πόσα βράδια μου ορφανά
έκλαψα για την αγάπη
στ’ ουρανού την αγκαλιά
Όνειρά μου αποψινά
μια και το φερε η καρδιά
κι έφυγε άλλη μια αγάπη
καλώς ήρθατε ξανά
Όνειρα, σε κόσμο ψεύτικο
πάμε να χαθώ
μέχρι ν’ αδειάσει το μυαλό
να `φευγα, σε ύπνο ατέλειωτο
κι όταν σηκωθώ
να `χω ξεχάσει ν’ αγαπώ
Όνειρα μου χτεσινά
πόσα βράδια μου ορφανά
έκλαψα για την αγάπη
στ’ ουρανού την αγκαλιά
Όνειρά μου αποψινά
μια και το φερε η καρδιά
κι έφυγε άλλη μια αγάπη
καλώς ήρθατε ξανά
Marzenia, skrzydła me papierowe
zabierzcie mnie delikatnie
w objęcia niebios
Gdybym bym odszedł i czego bym nie dał
by skrycie wejść
w jakiś zakątek księżyca
Marzenia, z czerwonymi oczami
które zamknęły się ciężko
widzę świat - ogień
Gdybym był odszedł poza to, co ludzkie
wewnątrz mnie serce
gwiazda zgaszona donikąd
Marzenia moje wczorajsze
Ile mych wieczorów sierota
przepłakałem za miłością
w objęciach niebios
Marzenia moje dzisiejsze, wieczorne
jedną przyniosło serce
i odeszła inna miłość
witaj ponownie
Marzenia, w zakłamanym świecie
chodźmy bym zniknął
aż wyciszy się umysł
Gdybym był odszedł, w niekończący się sen
a gdy wstaję
gdybym mógł zapomnieć by kochać
Marzenia moje wczorajsze
Ile mych wieczorów sierota
przepłakałem za miłością
w objęciach niebios
Marzenia moje dzisiejsze, wieczorne
jedną przyniosło serce
i odeszła inna miłość
witaj ponownie
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 30.09.2006