Gdybyż było wczoraj
Α... Τέτοια βραδιά
σκέτη φωτιά
δεν έχω ύπνο, σταλιά
Α... Να `ταν ξανά
για μια φορά
να σ’ έχω λίγο αγκαλιά
Τώρα που βγαίνει το φεγγάρι
ν’ ανάψει τις καρδιές
και τ’ ουρανού το μαξιλάρι
γεμίζει ανάσες κι αγκαλιές
Τώρα, τώρα
που σπάει η φωτιά το γυαλί
Τώρα, τώρα
μιλάει η καρδιά στο κορμί
Τώρα, τώρα
που παν’ ζευγάρια οι ζωές
Τώρα, τώρα
Αχ! τώρα να `τανε χτες
Α... Νύχτα κι αυτή
σαν αστραπή
κι εγώ μ’ ανάσα καυτή
Α... Να `μασταν μαζί
για μια στιγμή
κι οι δυο στο ίδιο κορμί
Α... Takie wieczory
czysty ogień
brak snu, kropli snu
Α... Gdybyż zdarzyło się znów
na jeden raz
byś znalazła się choć na chwilę w mych ramionach
Teraz gdy wschodzi księżyc
rozpali serca
a poduszka nieba
napełnia oddechy i objęcia
Teraz, teraz
gdy ogień niszczy szkło
Teraz, teraz
serce wewnątrz ciała przemawia
Teraz, teraz
dokąd życia parami zdążają
Teraz, teraz
Αch! gdybyż teraz mogło być wczoraj
Α... Noc i ona
jak błyskawica
i ja z oddechem gorącym
Α... Gdybyśmy byli razem
na chwilę jedną
i dwoje w jednym ciele
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 30.09.2006