Świętuj tłumie
Γερνώ
Στον άδικο ντουνιά
Που από την πρώτη πιρουνιά δείχνει το στόμα
Το στόμα
Κι από τη λαιμαργία του
Και τ’ άλλου κλέβει τη μπουκιά
Για πόσο ακόμα
Ακόμα;
Απέναντι τα σπίτια μια γειτονιά
Δεν αλλάζουμε πια κουβέντα
Και η χαρά του ενός πόνος τ’ αλλουνού
Γλέντα να χαρείς, κόσμε γλέντα
Κερνώ
Τον δίκαιο ντουνιά
Απ’ το λαούτο μια πενιά να ξεθαρρέψει
Να βγει η ψυχή απ’ τα βαθιά
Κι από του χάρου την πλαγιά να ζωντανέψει
Mój zmierzch
W krzywdzącym świecie jest
Co gdy mój pierwszy widzi kęs - usta nadstawia
Nadstawia
I też - obżarstwem rządząc się -
Innemu z gardła wydrzeć chce
Gdzież kres bezprawia
Bezprawia
Naprzeciw domów rząd - wzajem obce są
Słów zamienić nikt tu nie umie
Jednemu dobry los - to drugiemu cios
Świętuj i się baw świętuj tłumie
Pij więc
Za sprawiedliwy świat
Niech lutnia sprawi że ze strat się nędza wzniesie
Wystąpi dusza niczym chwat
I ze swych pogrzebowych szat się zaraz wskrzesi
EleutheriaPL, Elżbieta Flisak © 18.02.2015