Liść i pióro
Αφού διάλεξες να φύγεις,
θα δουλεύω ως τα μεσάνυχτα.
Δε θα βιάζομαι κοντά σου πια
να τρέξω...
Αφού διάλεξες ν’ αλλάξεις,
ίσως βρω κάτι προσωρινό,
χαριτωμένα ανόητο,
να παίξω...
Και δε θα μείνω να μαδάω,
μαργαρίτες σ’ ένα δωμάτιο παιδικό
και να κάνω την καρδιά μου,
πάλι φύλλο και φτερό...
Αφού διάλεξες να φύγεις,
συγχώρεσα τους φίλους μου,
που ιδέες όλο μου `βαζαν
και λόγια...
Αφού διάλεξες να πετάξεις,
τα πουλάκια εγώ δε θα ρωτώ,
αν στο δρόμο τους συνάντησαν
εσένα...
Και δε θα μείνω να μαδάω,
μαργαρίτες σ’ ένα δωμάτιο παιδικό
και να κάνω την καρδιά μου,
πάλι φύλλο και φτερό...
Skoro zdecydowałaś się odejść
będę pracował do północy
nie będę się już spieszył do ciebie
pobiegnę...
Skoro zdecydowałaś się zmienić,
może znajdę coś przejściowego,
śliczną idiotkę,
będę grać...
I nie będę obrywać płatków
margarytek w dziecinnym pokoju
i uczynię me serce
znów liściem i piórem...
Skoro zdecydowałaś się odejść,
wybaczyłem mym przyjaciołom
którzy wciąż dostarczali mi pomysły
i słowa...
Skoro zdecydowałaś się odlecieć,
nie będę pytał ptaszków
czy na swej drodze spotkały
ciebie...
I nie będę obrywać płatków
margarytek w dziecinnym pokoju
i uczynię me serce
znów liściem i piórem...
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 30.09.2006