Vieni un momento che ti veda
Σαν ξεροβόρι που φυσάει και περνάει
Απ το σπασμένο τζάμι
δέρνει τα νιάτα μου η ζωή πικρή
που πήγανε χαράμι
Έλα λιγάκι από δω
να σε δω
δεν μπορώ
Μονάχος μου να ζήσω
Άνθρωπος είμαι και πονώ
Κάτι θα πεις κάτι θα πω
Και θα ξεχάσω τον καημό
Σαν τη φουρτούνα που ξεσπά και περνά
Τη θάλασσα στ’ αμπάρι
Πνίγει τα νιάτα μου η ζωή πικρή
Που στράφι μ’ έχει πάρει
Come un vento che soffia e passa
attraverso i vetri rotti
la vita amara frusta la mia gioventu'
che e' passata invano
Vieni un momento da queste parti
che ti possa vedere
non posso
vivere tutto solo
sono un essere umano e soffro
qualcosa dirai tu qualcosa diro' io
e dimentichero' la sofferenza
Come il temporale che scoppia e fa entrare
il mare nella stiva
la mia giovinezza annega la vita amara
che mi ha portato solo sprechi
roberto patritti, roberto patritti © 30.09.2006