Si j'étais
Αχ να `μουνα ματόκλαδο στα ματοτσίνορά σου.
Να μ’ άνοιγες να μ’ έκλεινες στην όμορφη ματιά σου.
Να `μουνα η ανάσα σου, βαθιά ν’ αναστενάζεις.
Να `μπαινα μεσ’ τα στήθη σου, ποτέ να μη με βγάζεις.
Να `μουνα το μαντήλι σου, που δένεις στα μαλλιά σου.
Πριν κοιμηθείς να μ’ έλυνες, να ξαγρυπνώ κοντά σου.
Τα χείλη σου τα πορφυρά, τα βυσινοβαμμένα
να `μαι όταν λές το σ’ αγαπώ κι ας μη το λες για μένα.
Αχ να `μουνα ο χτύπος σου βαθιά στα σωθικά σου.
Να ήξερα για ποιαν πονάς, για ποιαν χτυπά η καρδιά σου.
Μεσ’ τη λαλιά σου να’ μουνα σαν πας να μου μιλήσεις.
Να σου’ βαζα γλυκόλογα μήπως και μ’ αγαπήσεις.
Ah, si j'étais un cil parmi tes cils.
Que tu ouvres et fermes sur ton joli œil.
SI j'étais le souffle, que profondément tu soupires.
Je m'introduirais dans ta poitrine, sans jamais que tu ne m'expires.
Si j'étais le foulard que tu noues sur tes cheveux.
Que tu détaches avant de dormir, je veillerais auprès de toi.
Tes lèvres pourpres, cramoisies.
Que je suis quand tu dis je t'aime, même si ce n'est pas pour moi.
Ah si j'étais le battement, au tréfonds de tes entrailles.
Je saurais pour qui tu souffres, pour qui bat ton cœur.
Si j'étais dans ta voix lorsque tu vas me parler.
Je glisserais des mots doux et peut-être que tu m'aimerais.
leriote © 18.06.2016