Ah, se fossi il bel giovane
Στάλα στάλα τα μεγάλα πίνω μάτια σου
πίνω τα χαμόγελά σου τα πετράδια σου
αχ και να ‘μουνα το λυχναράκι
που φωτάει τα βράδια σου
Μια καρδιά την έχω και τη σφάζω
μπρος το παραθύρι σου
μια ζωή την έχω και τη στάζω
λάδι στο καντήλι σου
Αχ και να ‘μουνα το παλληκάρι
που τρυγάει τα χείλη σου
Βήμα βήμα σαν το κύμα ζω στα χνάρια σου
κι ανασαίνω τη σκιά σου και τα μάγια σου
αχ και να ‘μουνα το λυχναράκι
που φωτάει τα βράδια σου
Μια καρδιά την έχω και τη σφάζω
μπρος το παραθύρι σου
μια ζωή την έχω και τη στάζω
λάδι στο καντήλι σου
Αχ και να ‘μουνα το παλληκάρι
που τρυγάει τα χείλη σου
μια καρδιά την έχω και τη σφάζω
μπρος το παραθύρι σου
Goccia dopo goccia mi disseto ai tuoi grandi occhi,
bevo il tuo sorriso, le tue pietre preziose,
ah, se io fossi la piccola lucerna
che ti illumina di sera.
Ho un cuore e me lo sto spezzando
davanti alla tua finestra,
ho una vita e da lei stillo
olio nel tuo lumino.
Ah, se fossi il bel giovane
che vendemmia le tue labbra.
Passo dopo passo ondeggio sulle tue orme,
respiro la tua ombra e la tua malìa,
ah, se fossi la piccola lucerna
che ti illumina di sera.
Ho un cuore e me lo sto spezzando
davanti alla tua finestra,
ho una vita e da lei stillo
olio nel tuo lumino.
Ah, se fossi il bel giovane
che vendemmia le tue labbra.
Ho un cuore e me lo sto spezzando
davanti alla tua finestra.
android2020 © 07.08.2016