Perché il fabbro ferraio prese incudine e martello

Για πιάσε γύφτο σφυρί κι αμόνι
και κάτσε φτιάξε μια φυλακή
για να χωρέσουν οι μαύροι πόνοι
που δε χωράνε μες στην ψυχή

Δεν είναι νύχτα για να περάσει
δεν είναι μέρα για να διαβεί
ειν’ η ζωή μου σ’ αυτήν την πλάση
σαν μια Μεγάλη Παρασκευή

Για πιάσε γύφτο σφυρί κι αμόνι
και κάτσε φτιάξε χρυσό κλουβί
να φυλακίσω αυτό τ’ αηδόνι
μπας και γλυκάνει η Κυριακή

Δεν είναι νύχτα για να περάσει
δεν είναι μέρα για να διαβεί
ειν’ η ζωή μου σ’ αυτήν την πλάση
σαν μια Μεγάλη Παρασκευή


Perché il fabbro ferraio prese incudine e martello
e, -stai buono- costruì una prigione?
Perché ci stessero dentro i tristi dolori,
e non stessero dentro il cuore.

Non c'è notte che passi,
non c'e giorno che passi,
la vita mia è in questo creato
come un Venerdì Santo.

Perché il fabbro ferraio prese incudine e martello
e, -stai buono- costruì una gabbia dorata?
Perché io possa chiudervi questo usignolo,
che forse addolcirà la domenica.

Non c'è notte che passi,
non c'e giorno che passi,
la vita mia è in questo creato
come un Venerdì Santo.

android2020 © 30.07.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info