Karaghiozis
Καραγκιόζη ξεχασμένε συντροφιά μου παιδική γελωτοποιέ θλιμμένε είσαι ίδια η ζωή δε ζητάω Παναγιά μου να με κάνεις πλούσιο να ‘χω μόνο την υγειά μου και τον επιούσιο Καραγκιόζη ταπεινέ φίλε μας φτωχέ κι αγνέ τι αλήθειες που μας λες όταν κάθεσαι και κλαις από μίσος κι αδικία φύλα το καλύβι μου να πλαγιάζω με ευτυχία στο φτωχό στρωσίδι μου Καραγκιόζη ταπεινέ φίλε μας φτωχέ κι αγνέ τι αλήθειες που μας λες όταν κάθεσαι και κλαις καραγκιόζη ξεχασμένε συντροφιά μου παιδική γελωτοποιέ θλιμμένε είσαι ίδια η ζωή		Karagghiozis, mio dimenticato compagno di infanzia, buffone triste, sei come la vita stessa. Non chiedo alla Santa Vergine di farmi diventare ricco, ma solo di avere salute e il mio pane quotidiano. Karagghiozis umile, povero e schietto amico nostro, quali verità ci dici quando ti siedi e piangi! Proteggi la mia capanna dall'odio e dall'ingiustizia, affinché io possa coricarmi felice sul mio povero tappeto. Karagghiozis umile, povero e schietto amico nostro, quali verità ci dici quando ti siedi e piangi! Karagghiozis, mio dimenticato compagno di infanzia, buffone triste, sei come la vita stessa.
android2020 © 07.07.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info